Uwiecznić ludzkie oblicze
Portrety towarzyszą nam każdego dnia. Bez mrugnięcia okiem pamiętamy każdy detal twarzy ukochanej osoby, przyjaciela, bliskich z rodziny. Na naszych półkach w mieszkaniu często umieszczamy ramki ze zdjęciami najbliższych, z którymi łączą nas wspólnie spędzone chwile. Świetnie pamiętamy portret kogoś, kto- krótko mówiąc- zaszedł nam za skórę, bo wrogów też doskonale się pamięta. Tak czy inaczej, każdego dnia widzimy w lustrze swój własny portret dziwiąc się często- skąd te kolejne zmarszczki- lub w dni bardziej pozytywne-ech, wyglądam odlotowo!- Tego pozytywnego myślenia Wam życzę.
Jednak tym co skłoniło mnie do napisania kilku słów o portrecie jest fakt cudu, ponieważ niedawno po raz pierwszy w życiu doświadczyłam cudu narodzin mojej pierworodnej córki- zaś portretu jej twarzy nie zapomnę do końca życia. Jestem szczęśliwą mamą i życzę podobnego szczęścia każdemu człowiekowi. Oczywiście nie będę wyjątkiem i stanowczo uważam, że moja córcia jest najpiękniejszą istotą na świecie, a jej twarz oszałamiająco słodka.
Teraz przytoczę kilka ciekawych treści odnoszących się do elementu sztuki, jakim jest portret w malarstwie. Kto wie, może te ciekawostki Was zainteresują.
Portret, podobizna, konterfekt (fr. portrait; łac. protrahere – wydobyć na światło dzienne, wyjawiać, pokazać; contrafacere – naśladować) – artystyczny wizerunek (malarski, rzeźbiarski, graficzny, rysunkowy) konkretnej osoby lub grupy osób, ukazujący zewnętrzne podobieństwo oraz niekiedy cechy charakteru portretowanych.
„Portret” w naszej Galerii
Rodzaje portretów
Pomijając sposób wykonania (np. portret rysunkowy), styl (np. portret renesansowy) czy też materiał (np. płótno), biorąc pod uwagę różne kryteria, rozróżniamy wiele typów portretu.
Ze względu na upozowanie głowy:
- en face (frontalnie)
- profil
- półprofil (ujęcie pośrednie między profilem a en face, bliskie ujęciu en trois quarts)
- en trois quarts (z twarzą zwróconą w bok)
- profil perdu (ćwierćprofil)
Ze względu na ujęcie postaci:
- wizerunek głowy
- popiersie
- półpostać
- portret do kolan
- portret całopostaciowy (en pied, kontrapost)
- portret leżący, stojący, siedzący, konny
- akt.
Ze względu na liczbę osób:
- pojedynczy
- podwójny (ślubny, małżeński, przyjaciół)
- otrójny
- conversation pieces
- zbiorowy (wielopostaciowy, grupowy).
Ze względu na okoliczności powstania:
- ślubny
- pośmiertny (mumiowy, trumienny, epitafijny)
- asystencyjny (wizerunek fundatora w obrazach i ołtarzach o tematyce religijnej; adorant).
Ze względu na pozycję społeczną modela:
- męski, żeński, dziecka, rodziny
- władcy, artysty, uczonego, cechu lub grupy zawodowej
- rodzajowy (wizerunek człowieka zajętego pracą).
Ze względu na przeznaczenie i funkcję:
- oficjalny (reprezentacyjny, dworski)
- prywatny.
Ze względu na metodę tworzenia:
- osoby pozującej
- realistyczny (oddający rzeczywisty wygląd modela)
- idealny, imaginacyjny, fikcyjny (wykonany w myśl określonych kanonów estetycznych, np. cykl portretów władców polskich Jana Matejki albo Marcella Bacciarellego),
- idealizowany (upiększający, nadający portretowanemu dostojeństwa i powagi)
- historyzowany (portrety współczesnych, przedstawionych jako postaci historyczne, mitologiczne lub biblijne, w odpowiednich strojach i ze stosownymi atrybutami)
- pamięciowy (na podstawie szczegółów podanych przez świadków przestępstwa)
- karykatura (ukazujący w sposób przejaskrawiony indywidualne cechy wyglądu lub psychiki postaci, często w celu jej ośmieszenia).
Od portretu należy odróżnić studium fizjonomiczne (malowniczy wizerunek charakterystycznej postaci), które ukazuje nie konkretną osobę, lecz określony typ ludzki, np. pobożną staruszkę, urodziwą młodą kobietę, melancholijnego starca, mężnego szlachcica w fantazyjnym stroju itp. (tzw. tronies). Także uogólnione wizerunki danej profesji, przedstawienia różnych zawodów (uczony w pracowni, malarz w atelier, kupiec w kantorze itp.), nie muszą być portretami i są wtedy zaliczane do tematyki rodzajowej.
Źródło treści: Wikipedia
TAGI: Portret w malarstwie